Kan jy 'n beëdigde verklaring oor Zoom teken?

"Ons sou hierdie tegnologiese ontwikkelings slegs ‘n paar jaar gelede as vergesog en as wetenskapfiksie beskou het." (Vertaalde uittreksel uit die uitspraak hieronder)

Dit kan van die uiterste belang wees. 'n Beëdigde verklaring wat ongeldig bevind word, kan selfs die sterkste saak laat sink, so dit is noodsaaklik om hierdie tegniese aspekte reg te kry.

Dit kan dalk verstaanbaar wees as iemand in desperaatheid kanse vat met die beëdiging van ‘n verklaring. Jy moet dalk dringend 'n verklaring onderteken, terwyl jy jouself ver weg van 'n kommissaris van ede bevind; of dalk kan jy om een of ander rede nie fisies by 'n kommissaris besoek aflê nie.

Tydens die Covid-19 pandemie en die beperkinge op fisiese beweging wat toe gegeld het, het dit natuurlik 'n alledaagse scenario geword. Die pandemie het ons regsomgewing gedwing om te versnel en om te ontwikkel en om aan te pas. Die nuwe wêreld van wetenskapfiksie  en tegnologie het dit skielik algemeen gemaak om vergaderings virtueel te hou, om dokumente elektronies te onderteken, en om aanlyn en op veilige wyse inligting te hanteer en te berg.

Ons wetgewing en ons howe het in hierdie tyd belangrike vordering gemaak, maar daar is steeds gebiede van onsekerheid. Een hiervan is die vraag of verklarings virtueel en op ‘n afstand beëdig kan word of nie.

Die probleem – wat beteken “in die teenwoordigheid van”?

Vir 'n beëdigde verklaring om geldig te wees, vereis die betrokke Regulasies dat die verklaring "in die teenwoordigheid van" 'n kommissaris van ede onderteken moet word.

Ons kan dink dat ons vir alle praktiese doeleindes "in die teenwoordigheid van" al die ander persone in 'n virtuele vergadering of in ‘n familieklets-sessie op ‘n virtuele platform verkeer. Tog is dit nog nie duidelik in watter mate virtuele teenwoordigheid as voldoening aan die formele Regulasies beskou sal word nie.

Ons kyk na drie onlangse hooggeregshofbeslissings met verskillende uitkomste –

1. Geval 1: Hierdie verklaring is geldig beëdig met die gebruik van Zoom vanuit Italië: 'n Kommissaris van ede het in Suid-Afrika die verklarings beëdig met die gebruik van 'n Zoom-video-oproep met die deponente (verklaarders) wat in Italië die verklarings onderteken het. Die hof het die beëdigde verklarings as geldig aanvaar en stem saam met vorige geregtelike opmerkings dat "... howe moet aanpas by die vereistes van die moderne omgewing waarin ons funksioneer en waarin ons sake moet bereg...". Die hof bevind dat hier "wesenlike voldoening" was aan die vereistes van die Regulasies. Die hof het steeds gewaarsku dat howe nie sondermeer die nie-nakoming van wette en regulasies kan toelaat nie.
   
   
2. Geval 2: Die aansoek vir 'n algemene verklaring geweier: 'n Internasionale uitgewersmaatskappy het die hooggeregshof genader vir 'n verklarende bevel dat die woorde "in die teenwoordigheid van" wyd geïnterpreteer moet word om die aflegging van 'n eed of bevestiging in te sluit "deur middel van lewendige elektroniese kommunikasie, bestaande uit die gelyktydige versending van oudio- en visuele gedeeltes” (“by means of live electronic communication, consisting of simultaneous audio and visual components”). Die Hof het die aansoek van die hand gewys en dit onderskei van die saak hierbo. Alhoewel die redenasie dat “die doel van die Wet en die Regulasies op virtuele wyse bereik kan word, aanloklik is”, kan die hof nie bloot “die duidelike betekenis van die woorde in die Regulasies” ignoreer nie. “Dit is nie die plek van die Hof om sy siening van wat sinvol of toepaslik sou wees af te dwing, terwyl die bewoording van die dokument (en die voorskrifte) duidelik is nie”.
   
   
3. Geval 3: Howe het slegs 'n diskresie indien gewone beëdiging nie moontlik is nie: 'n Bank se eiendomswaardasieverklaring is elektronies onderteken in die afwesigheid van die kommissaris van ede. Die hof het saamgestem dat 'n hof 'n diskresie het om so ‘n verklaring te aanvaar "indien die hof bevind dat daar wesenlike voldoening aan die regulasies was", maar slegs indien fisiese beëdiging nie moontlik was nie. In 'n vorige aangeleentheid het 'n hof wel die diskresie uitgeoefen om so 'n beëdigde verklaring toe te laat. Die verklaring was op ‘n afstand elektronies en virtueel beëdig omdat dit op daardie stadium as gevolg van die Covid-beperkings onmoontlik was om dit in persoon te beëdig. Dit "beteken nie dat 'n party vanuit die staanspoor doelbewus daarop kan uitgaan om slegs wesenlike voldoening aan sodanige regulasie te bereik, eerder as om aan die voorgeskrewe vereistes te voldoen nie."Met ander woorde, jy kan nie nou kies om ‘n verklaring op ‘n afstand te laat beëdig net omdat dit jou nou beter pas nie. Die hof het die waardeerder se verklarings gevolglik verwerp omdat dit nie volgens regulasie beëdig was nie, terwyl dit nou wel weer moontlik is om dit in persoon en in die teenwoordigheid van ‘n kommissaris van ede te laat beëdig.

Wees eerder aan die versigtige kant.

Hier is 'n paar grys areas. Dit is duidelik dat ons howe nog nie virtuele beëdiging as ‘n reël gaan aanvaar nie. Jy sal jou uitsonderlike omstandighede aan die hof moet voorlê en hoop dat die hof met jou is. As die hof nie jou verduideliking aanvaar nie, het jy moeilikheid.

Totdat nuwe wetgewing (of dalk 'n baie duidelike en definitiewe bevinding hieroor van die Hoogste Hof van Appèl) die bestaande regulasie se bewoording in pas bring met die tegnologie wat nou algemeen tot ons beskikking is, is ons gebonde aan die regulasies in die bestaande vorm. Dit mag ongerieflik en onproduktief wees, maar die enigste manier om seker te wees dat 'n hof jou beëdigde verklaring as geldig sal aanvaar, is steeds om 'n kommissaris van ede fisies te besoek en om jou verklaring in sy of haar teenwoordigheid te teken en te laat beëdig.